bugün

maalesef türk toplumunun, son yıllardaki en büyük problemlerinden biri. çok değil, sadece bir jenerasyon geriye gittiğimizde bu toplumda, değer yargıları, saygı anlayışı, paylaşmaya verilen önem ve daha pek çok ahlaki konudaki duyarlılık tamamen farklıydı. günümüzde maddeye olan tamahın artması ve mutlak mutluluğun formülüymüş gibi algılanması bireyler arası sosyal uçurumum büyümesine güvenin ortadan kalkmasına neden olmuştur. böyle zamanlarda genellikle birliği ve beraberliği sağlayan, aklın başa gelmesini tetikleyen şey maalesef bir felakettir. umarım yakında gerçekleşir ve insanlar aklını başına alır.
bıktım. sokaklar dolusu, aklında para, suratında asık bir ifade, selam dahi vermekten kaçınan insanlarla aynı yollarda yürümekten.
KAPiTALiZMiN BAŞARISIDIR. iNSANLAR KAPiTALiZMiN KÖLESi OLDUĞU DERECEDE MANEViYATINDAN UZAKLAŞIYOR. ÖZÜNDEN ÜZAKLAŞAN iNSANIN DA MUTLULUĞU SOMUT ŞEYLERE BAĞLI KALIYOR. SOYUT OLAN MADDENiN YANINDA ANLAMSIZLAŞIYOR. TÜKETiM ÇILGINLIĞI EŞYADAN ARKADAŞ, EŞ DOSTA ORDAN DA iNSANIN KENDiSiNE KADAR GiDEBiLiYOR.
MANASINI YiTiREN DAHA DOĞRUSU VARLIĞINI UNUTACAK KADAR UZAKLAŞAN iNSAN MUTSUZLAŞIYOR KENDiNi YOK EDiŞ ARZUSUNA KADAR GiDEBiLiYOR.
yozlaşma ve sığ düşünce olgusunun toplumsallaşmasıdır.