bugün

yazmış olmak için yazılmış, sığ, tekdüze, şekilci şiirlerdir genelde. yine de sırf denedikleri için bile takdir edilmelidir şiir sahibi liseli kızlarımız.
muhtemelen bu acimasiz hayatin guzel kizimizin ustune ustune gitmesi sonucu yazilmis siirlerdir. hayat, hep o guzel kizlarin ustune gider de, ondan sair olur bu guzel kizlarimiz genc yaslarinda.

halbuki siir yazacagina gidip cay koysa, hicbir sorun olusmayacak. *
sen hep karşımda durursun sebepli sebepsiz
çıkıp gidecek,bağırıp çağıracak gibi değilsin hiç
pişman değilsin
gidip gelmelerden

sen hep yatağımda oturursun
ben sana bakarım yerli yersiz
pencereden dalıp gitmelerimden eser yok şimdi
mezar taşı nedir ki
zamanın duvarlarını yıkmışız biz
hem seni yokluğunda yaşatmak güzel
(bkz: eski defterler)
bir boka benzemeyen minimal siirlerdir.
okunduğunda "aha karı intihar edecek" diye düşündüren şiirlerdir. her 4 cümleden birinde "bıktım, yıldım, yeter" kelimeleri geçmektedir.
'bunu yazan bir böcek
elbet bir gün ölecek
ama bu şiirler
asla silinmeyecek.'

diye başlayan şiir defterine yazılan şiirlerdir. *
seni sevdim söyleyemem,
deli divane edemem,
öpersem yanağından,
sıkıştırırsın arkamdan...