lehcetu l hakayik

tanzimat döneminde Ali Bey'in sözcüklere mizahi karşılıklar bulduğu sözlük çalışması. sözlüğümüzün de atası sayılabilir.

ilk mizah dergisi olan diyojen de de mizah yazıları yazan direktör ali bey in sözlüğü.

kırk ambarın ikinci bölümü. birinci bölüme adını veren rümuz ul edep edebiyat merkezli bir içeriğe sahipti . lehçe-t-ül hakayık ise düşünce merkezli bir yapıt . cemil meriç'in oğlu mahmut ali meriç'in , notlandırmaları ve sadeleştirmeleri neticesinde 2006 yılında tekrardan basıldı . lakin , esere fazlasıyla müdahale eden mahmut ali meriç de bir hayli eleştirilmişti.
bu konuyla alakalı ahmet turan alkan'ın da şöyle bir yazısı çıkmıştı:

http://kitapzamani.zaman.com.tr/?hn=391

(bkz: lehcetulhakayik)

o zaman (bkz: lehcetulhakayik).

direktör ali bey bu sözlükte komedi unsurlarıyla kelimelerin kendine göre olan anlamlarını yazmıştır. bir kaç örnekle daha anlaşılır hale getirelim:
eda: çirkinlerin avuntusu. (çirkin ama edası var!)
baş ağrısı: en kolay bahane.
ecza dükkanı (eczane): ilaçların faydasını; alandan çok, satan görür.
işkence: çirkin, istenmeyen sözleri duyma zorunluluğu.
ifrat: kadınların gerçek yüzü.
balkon: aşık tüneği
perhiz: iştah açıcı.
yaş: kadınların saklamaya muktedir olduğu tek sır.
avukat: suçluların çamaşır yıkayıcısı.
(bkz: direktör ali bey)