soğuk bir yel eser titrer içiniz. bir kayık kıyıda durur öylece kırık dökük ve terkedilmiş sahibi tarafından. kenarında yazar ismi "kader"...

ansızın böyle bir anda içinizi ısıtır bir kış güneşi. çıkar, tam üstüne düşer üşüyen ruhunuza karşıcı karşıcı... ve düşer kalbinize yanan ılık bir mum damlası. kuru soğuk havada bir karganın uçuş kara telaşında ısıtır bu bahar sizi tam da kış ortasında. "kader" kayığını sahiplenir biri ve onarır derdiyle haldaş olarak...

ey umut ışığı sen en güzelsin ve güzeli de bilirsin.