bugün

herhangi bir akrabalık bağım yoksa ya da çocukluğumdan kalma bir alışkanlık değilse benim de yapamadığımdır. bu sebepten bilhassa çalıştığım yerde yıllarca ''bey'' diye hitap edip ''sen''li cümlelerle konuştuğum insanlar vardır.

''abi'' demek kadınlar arasında yabancı bir erkeğe sözsüz bir mesafe koymak, feminen olmayan bir tavır sergilemek maksatlı kullanılsa da; karşıdakine en başta gereksiz bir tahakküm, sonrasında sorumluluk ve samimiyet duygusu yüklemektir ki bu anlamda son derece tehlikeli bulurum. bu gibi durumlar zaman zaman, karşısındakinin çoğu onaylamadığınız söz ve davranışlarına sessiz kalma zorunluluğu doğurabiliyor.

ikinci çoğul şahısla baştan peşinen mesafeyi koyup, dilinin kemiği olmadan konuşmak en iyisidir fikrimce.
bu değişikler neden her erkeğe ismiyle hitap ediyor amk? kaç yaş büyüğüm at kafasından adımı söylüyor vasıfsız it.

bir daha denk gelirse Allah'ına kavuşturucam. ben abla teyze diyebiliyorsam sen de diyeceksin eşşek gibi.