kırmızısız zamanlarda sermiştim damarlarımı önüne

gelirsin belki diye, kalbimi kadran yaptığım zamanlardı. yanlış ilkbaharlar geliyordu. kuşlar avcı bir mevsime süzülüyordu sevda yüklü deniz yerine.

bana beklenen diyordun... oysa bomboş maviydi avuçlarım. özendiğim kırmızı halılarda yürütmek adına damarlarımı bırakıyordum yerçekimine. sevda damlıyordu dişlerimin arasından.

bana beklenen diyordun

sen gelmiyordun...

kırmızısız kalmış damarlardan dökülen parça parça aşkyuvar hezeyanıdır...

ben en kirmizisiz zamanlarda sermistim damarlarimi onune

yaşamın boynuna ilme yapıp kollarımı
inadına bağırmıştım sövercesine.
şimdi...
meçhul listelerinde başı çekiyorum
sayende...
gözlerim acılarına birikmiş tortu misali yalnızlığıma kilitleniyor. protez kalpli avcı dondurulmuş bir kuşu vuruyor derken. canım yanıyor. soru işaretleri ekleniyor parantez içlerine...

neredesin?

(#1033218)

uykularımı bıçak gibi kesen susuşların
bir cellat gibi adın.
giyotinin kalpsizliğinden ödünç alıyorum korkularımı
bu kadar günah fazla sana
oysa kanatlarından aşırıp melekleri
hediye koyardım çocukların avucuna gülüşlerini

sen yoktun yine zamanımın sana en kanadığı yerde. adının olmamaya mıhlandığı bir akşamüstü geldim sana, bileklerim yanımda..içinden akan neyse almana aşina. tereddütü kaçış bildi edindiğin tüm jiletler. gözlerimden akıttım oysa ki, görmediğin her yerime tek tek değdi kesikler.