küçük bir çocuğa din nasıl öğretilmeli

birçok anne - babanın tereddütte kaldığı durum. allah kavramı nasıl anlatılmalı diye insanların aklından geçen soru.

bu soruya yanıt alınacak son birimlerden biridir sözlük. (bkz yada bakabilirsiniz ve bence bakmalısınız diyanetisleri.gov.tr)

mümkünse hiç öğretilmemeli.
küçük bir çocuğa öğretilecek en iyi şey "iyi insan olmaktır". dürüst, çalışkan ve vicdan sahibi olmaktır. çocuk bunları birinin ona anlatmasıyla değil, ancak çevresinden görerek ve yaşayarak öğrenir. yani, sen iyi insan ol ama ben din, ahlak ayağına malı götürüyorum diyerek olmaz. eğer ebeveynler gerçekten düzgün insanlarsa, hiç korkmayın, çocuk doğruyu bulur.

öğretilmemeli, isterse çocuk daha sonra kendi araştırmalı.

küçük bir çocuğa dinden önce düşünme yöntemleri öğretilmeli , mantık dersleri verilmeli.ondan sonra çocuk kabul edeceği ya da etmeyeceği dini kendi seçmelidir.bu çocuklara anne baba demeyi öğrettikten sonra fatiha suresini öğretirseniz dünyanın en büyük yanlışını yapmış olursunuz.o çocuk daha ne olduğunu bilmediği bir dini sırf anne babası ona inanıyor diye kabul eden ileride allahın varlığını 'bak ayşe bu ağaç ,bu meyvaları veren mucizevi şey kendiliğinden olmuş olamaz' diyerek kanıtlamaya çalışan bir embesile dönüşür.bu da hiç görmek istemediğimiz bir harekettir.o yüzden ne diyoruz (bkz: din derslerine hayır)

inşallah yareppim dinimiz amin.
(bkz: fırat)

(bkz: çocuklarımıza Allah ı nasıl anlatalım)
(bkz: mehmet emin ay)
http://www.kitapyurdu.com/kitap/default.asp?id=66

kesinlikle kaynak olarak sözlük gösterilmeden öğretilmeli.

din öle öğretilcek ya da belli kalıplarla anlatılcak bir şey değildir ve olmamalıdır da. tamamen vicdani ve bir yerlere ya da bir şeye tutunma, ait olma düşüncesiyle, isteğiyle ortaya çıkmış bir oldugur. o sebepten ötürüdür ki bırakın her çocuk da kendi vicdani duygularıyla başbaşa kalıp, her dinin doğrularını ya da yanlışlarını kendi farketsin..sonuçta hangimiz kesin bir şekilde en doğruyu biliyoruz ki, sadece vicdanımızı ya da içimizi hangi yol daha iyi rahatlatıyorsa ona doğru yöneliyoruz..

(bkz: herkesin bir aklı var ama dimi)