bugün

-kulağıma ne hoş gelirse dinlerim la ben ahha..
+bir şarkı varmış..senin hamina ,damina ,ruhuna ,açılmayan donunun içindekine horum..
-hoş mu la şimdi bu..
+melodisi de şu ama.. dın dını dın dın da dını dını dın..
-hoş la bu..indiriyorum..
+neyi ahahahaaa..*
postmodern ameleliktir. ne iş olsa yaparım ağbi diyen vasıfsız eleman psikolojisinin dışavurmudur.
bahar senliklerinde rock müzikle pekala çoşabilen, mp3 çalarında mazhar alanson-ah bu ben, niran ünsal-helal, green day-boulevard of broken dreams gibi şarkıları barındıran, nargile içerken elif türküsünü dinlemeye bayılan, mezun olup o müthiş arkadaslarından ayrıldıgında pinhani-dön bak dünyaya dinleyip ağlayan, içki sofrasında alisan-ah le yar dinleyerek sarhos olan, kısacası her ruh haline göre farklı bir tür dinleyebilen insan sözüdür.
edit: yazar burada son derece subjektif entry girmiştir.
"siz ne dinlememi beklerdiniz ona göre sey etsem" psikolojisine sahip, kişiliksiz.
Tabiki her ortamın şarkısı farklıdır, bir rakı masasında heavy metal dinlenmez, *, ama gerçekten müzikle gerçekten ilgisi olan birinin sarf edeceği bir söz değildir. Zira tüm müzikleri dinlemek, müziğe başlamanın ilk evresidir. Farklı şeyler dinlediğinizde, zamanla kendi kişiliğinize uygun müzikler bulur, olağan üstü haller dışında o müziklerden şaşmazsınız. Zira metali bilen, grupları, amacını, özünü bilen birinin metalden veya rocktan şaşacağı söz konusu olamaz. *
söylendiği anda sahibine tekme tokat girişilmesi farz olan cümlelerde ilk üçe oynar. ilk sırada "almanya tam bir turnuva takımı" var zaten.