bugün

bir türlü korkutmayan filmlerdir.
büyük çoğunluğu aynı rutinle yazıldığı için artık korkutmayan filmlerdir: kadın gelen sese doğru yavaşça yönelirken müzik gittikçe yükselir, sesin geldiği yere ani bir hareketle bakıp bir şey olmadığını görünce müziğin telaşlandırıcı yükselişi kendini sessizliğe bırakır, kadın tam rahatlayıp arkasını döndüğünde de o "şey" aniden ortaya çıkar ve müzik de "böh" tepkisi verir gibi en yüksek perdeden gelir. türk korku filmlerinde bu rutinin üstüne bir de berbat makyajlı "öcü" de eklenince filmin türü komediye evrilir.
Aksiyon filmlerinin gaza getirmemesiyle kapışacak sorunsaldır. Gerilim filmleri de sıkıntıdan geriyor. Neden bütün güzel filmleri izledim ki lan? Şimdi izleyecek bir şey bulamıyorum ve izlediğim filmlerin hepsini yarıda bırakıyorum. Dram filmleri hala ağlatabiliyor fakat ben zaten ağlamaya yer aradığımdan, film izlemesem de bir şekilde ağlayacak bir şeyler buluyorum.