bugün

ege manzarasının yeşille buluştuğu, kafe, restaurant ve mağazaları dolaşarak vakit geçirilebilecek izmir' in kordonboyunda tembelce dolaşmayı özlemek.
izmirde 1 yıl ve daha fazlasını yaşamış olanların düşeceği durumdur.
bir yerlerde tuzlu su kokusu alınsa akla gelir.
iç geçirtir, anılara boğar ve küçücük gülümsetir.
izmir'lilerin, ya da hayatının bir dönemini izmir'de geçirmiş kişilerin hemen hemen hepsinin, izmir'den uzakta oldukları zamanda sıklıkla yaşadıkları duygu.
özletir kordon, günbatımı, kafeler, insanlar kendini.
hele kordon seni çağırırken gidemiyorsan, bir başka özlemektir. parasızlıktan yarine gidemeyen aşık misali.
bundan iki sene evvel yapmıştım bu gezintiyi. çok da güzel olmuştu hem de sabahın beşinde..