bugün

komünist ideolojinin bir hayal ürünü olduğunu belirten söz öbeği. bu sadece benim fikrim değil. şu üniversite yıllarında bir çok komünist tanıdım ankara'ya gittim içlerinde bulunduğum oldu bazıları arkadaşım oldu ve hatta biri eski sevgilim. çoğundan şu sözleri duydum : " aramızda kalsın şimdi burada tartışıyoruz senle ama ben sosyalizm yanlısıyım yani o evrede kalınmalı diye düşünüyorum komünizm bir hayal bence ". her zaman mantıklı olma mottasını benimsemiş biri olarak bende bu ideolojinin ulaşılamayacak bir hayal olduğunu düşünüyorum. ama yine de bu konuda fikri olanları dinlemek isterim. mantıklı açıklamalar varsa duymak isterim.
hukuk sosyolojisi derslerinde ayrınıtılı bir şekilde incelenen konu. ha marx haksız demiyorum ama.
doğrudur. daha sosyalizm bile gelmemişken komünizm tartışmak abestir. hatta babası gaçın goministler geliyo diyen liseli ile tartışmak abesle iştigaldir. tüm sol fraksiyonları komünizm sayanlarla tartışanın ağzına vurmak suretiyle etkisiz hale getirilmesi gerekir.
komünizm bir ütopyadır. zamanında kapitalizm in de olduğu gibi. ama pek te uzak değildir zira kapitalizm de öyle bin yıllık değildir.
şu aralar fazla ümitleniyor bazı arkadaşlarımız fakat maalesef bu işler çuvalla patates dağıtmak ile olmuyor.
doğru önermedir.
(bkz: ne sandın)
bilmemesi durumunda inanılacak cümledir. cühela söz öbeği.
kömünal düzen insanın doğadan ayrılmadan yaşadığı bir evre olabilir. fakat bu evre tam manasıyla o günkü toplumsal forma yakın bir düzeyde gerçekleşecek demek değildir. komünizm bu alan içine mahkum edilemez.

ayrıca ciddi bir toplumsal savaşım ve mücadele sonrası gerçekleştirilecek olan yeni sistemin bu paralelde komünist bir evrimsel sürece giremeyeceğini yadsımakta pek mantıkla bağdaşır gibi gözükmüyor. siyasi ekonomik ve toplumsal alanda bu denli ilerlemeci, yıkıcı bir adım gerçekleştirmiş toplum ve kadrolar komünist evrede bir takım eski toplumsal geri bağların kıskacına sıkışabilir ama buda kendilerinde ki devrimci özün yıkıcılığı ve kararlığıyla ortadan kaldırılamayacak bir sorun değildir.

ama olayı şu anki mutlak toplumsal akıl saflığıyla irdeleyip, bu takım açmazlar bağlamında değerlendirmek statik bir takım akıl ürünlerinin yanılsamasını bize sunmaktan başka bir işe yaramaz.
Sapına kadar dogrudur. Komünizm mükemmel bir sistem, üst düzey bir bilinç, tamamiyle ahlaklı bir toplumda ancak var olabilir. Machivelli'nin dedigi gibi insan yaratılışında kötüdür, riyakardır, hırsla ve kinle beslenerek bugününe ulaşmıştır. Günümüzdeki ve de tarihteki demografik yapıya baktıgımızda da buna karşı çıkmak zor olacaktır. insanın bu derece sorunlu oldugu bir yapıda komünist düzen oluşturmak ütopyadan öte degildir. Sovyetler ne kadar komünist bir düzene gecemediyse de sosyalist düzende büyük sorunlar yaşamıştır özellikle ekonomide. Yugoslavya'ya baktıgımızda ise daha farklı bir durum görürüz sovyetlerden örnegin ekonomide hala komünist düzene geçilmedigini düşünen tito yıgınla reform yapmıştır ve ilk kez bir devlet ekonomik açıdan bu kadar komünizmle uyum saglamıştır ancak burada da sermayenin eşit dagılmadıgı görülür. Az çalışan sırplar iyi bir hayat sürerken, ekonominin temelini oluşturan küçük devletler fakirlik içindedir bu da zaten isyanların çıkmasında önemli bir nokta olmuştur. Yine üst kimlik bilincinin oturmaması da insanlar arasında komünizmin pratikte uygulanabilirligini zorlaştırmaktadır. Tito zamanında yapılan araştırmalarda yugoslavya'da yüzde 10'un altında bir kesim kendisini gerçekten yugoslav olarak hissettigini söyler. insan zihninin alt kimliginden kurtulup üste yönelmesi yüksek bir bilinç düzeyinde gerçekleşeceginden bu yönde girişimler başarısız olmuştur. Avrupa birligine baktıgımızma yine yapılan anketlerde insanlar kendilerini ırklarıyla tanıtırlar ab vatandaşı olarak degil. Komünizm'de var olan herkesin her işi yapabilme inancıda hümanist ama gayet soyut bir inanç olarak karşımıza çıkar. işin özü lafın kısası komünizm iyidir, hoştur da bu yalan dünyada var olamaz ama keşke olsa!