kişinin hayatında babanın gereksiz olması

An itibarı ile farkettiğim gerçektir. 2 yaşındaki oğlunu bırakıp giden, yeni bir evlilik yapan adam kime neye lazım olur ki ? Hatırlıyorum henüz 8 yaşında falandım babam bize gelmişti yeni ailesiyle birlikte, ona baba bu akşam burda kal birlikte uyuyalım demiştim o da bana "oğlum benim bi evim var" demişti. Şuan 20 yaşındayım ve babam ölse üzülmem sözlük, çok ciddiyim üzülmem.

Hayatımda en gerekli kişi babamdır zaten iki kişi için yaşıyorum.

annesinin karnından çıktığını sanan insan önermesi. halbuki çıkış yerin babanın skrotumudur. tıp dilini kullandım ayıp olmasın üzülme diye. *

hak verdigim bir gercektir. babasi senin gibi olanlar icin tabiki. benim babam gideli yillar oldu, fakat ben ondan sonra toparliyamadim bir daha. dedigim gibi kimse kimseyi anliyamaz, ama bunu soyluyorsan haklisindir mutlaka, o bana sen gel ben oraya doneyim dese, an bile dusunmem. o nefes alsin diye, ben nefes almam. hayat sana baska yonlerden gulsun umarim.