kimseye şikayet etmemek

kimseye şikayet etmemek, en büyük şikayettir, allah a edilen şikayettir. değişmeyecek, ama kanatan gerçeklerin ruhta açtığı yaraların bir türlü kapanamamasıyla hassaslaşması, uslanmayan bir hal almasıdır.
kimsenin anlamayacağını bilmek, içine kapanmak, içindeki çığlıklara kardeş olmak, yürekten başka yüreğe akıtamadıkların için daha da efkarla dolmak, içmek, içmek, öyle bir sarhoş olmak ki bir an için kendini unutmak istemektir.

onca kimse arasında kimseciklerle kalmaktır. soru işaretleri beyni kemirir durur da sen o soruları göremeyecek kadar sarhoş olursun içinde atılan çığlıkların artık başını ağrıtmasından dolayı. kime anlatayım diye düşünürsün, anlatayım da düzelsin her şey. tek tek isimler geçirirsin aklından. ama bu sıkıntıyı senden alabilecek kimse olmadığını, ilk kişiyi seçip anlattığında anlarsın. ve titrersin, titrersin kalabalıklar arasında yalnız kalmanın ten yakan soğukluğunda....

(bkz: kendi işini kendin yap)