keşkeleri çıkardım hayatımdan

bir şebnem kısaparmak şiir çalışmasıdır. şiir demiyorum üstatlara haksızlık olur fikrimce.

Keşkeleri çıkardım hayatımdan
eyvallahlar bana göre değil artık
bana göre değil pişmanlıklar
keşkeleri çıkardım hayatımdan.
ben seni unuturum sevdiğim
ela gözlerini bir bardak rakıya gömerim
anıları içime
yıllar önce bir temmuz gecesinde
zamansız bir yağmur altında başlayan
o zamansız aşkımızı unuturum
ben seni unuturum sevdiğim
zaten hayat bir yalan.
gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha
üzerimde eskiden kalma bir sevdanın yorgunluğu
yüreğimin kara kaplı defterinde
sararmış sayfaların arasında
bir adamın yıllar arkasında kalmış
suskunluğu var
ve küskünlüğü hayata
o ki kapanmış bir kapı umutlarıma
çaresizliğe bir geçit
durma hadi gözlerimden de çekip git
çek git gecelerimden
bir daha girme düşlerime
kanıma girme artık
yeter git.
kimseler bilmez geceden başka yine yalnızım
sokaklar dolusu insan içinde
bir ben bir ben yalnızım.
gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha
ne fırtınalar kopar yine içimde
bu sevda yakar yüreğimi
yıkar derinden
susar içimdeki ağıtlar
geceler inadına susar
ben susarım.
an gelir
zamanlar dolusu ağlarım
ağlarım çocuk gibi
ihanet karası gecelerde
kıvrandırır bir sancı
kahpe bir kurşun gibi
arkadan vurur yalnızlık
sabahlara kadar ağlarım
ağlarım ölesiye.
neden içi karanlıktı bu kadar gecelerin
neden geceler umut taşımaz sabaha
ve neden ağlatır beni bu uzun yolculuklar
yeter artık yeter
buraya kadar
keşkeleri çıkardım hayatımdan
eyvallahlar bana göre değil
bana göre değil yerli yersiz ağlamak
madem ki bir kez yaşanıyor bu hayat
kılıcımı çektim kınından
kuşandım cesareti
ve bitirdim esareti
gömdüm denizlere.
keşkeleri çıkardım hayatımdan
eyvallahlar bana göre değil artık
anladım ki insan her an sevebilir
mevsimsiz açan bir çiçek gibi
dirilir yeniden
keşkeleri çıkardım hayatımdan.
geleceksen bugün gel
yarın çok geç olabilir.

keşkeleri çıkardım hayatımdan ve çok mutluyum. keşke daha önce yapabilseymişim. *

sonrasında; bir keşkem bile yok deyip üzülmektir.

keşkesiz yaşamanın ilk adımıdır ki zaten insan keşke dememek için yaşayıp, adam gibi kararlar vermelidir.

(bkz: senli cümleleri çıkardım hayatımdan)

tanım: pişman olmayı hayatından silmek anlamına gelen cümle.

iyi bok yedim. onun yerine what if leri koydum o daha beter çarptı. ihtimallerime sıçiyim.

Keşkeleri hayatımızdan çıkardığımızda elimizde mutlaka birşeyler kalır. O kalanlar bize yetiyorsa ne mutlu...

hayatımdaki tek keşke; bir gün keşke diyebilirm deyip yapmadıklarımdır.

keskeler cikmaz hayatan onlar hep vardir ve olucaklardir.

gerçekten çıkarıp atmalı keşkeleri hayatlarımızdan, iyi ki'lere devretmeli yerlerini. onlar daha anlamlı ve değeli çünkü şu 3 günlük dünyada. içinden ne geliyosa yapmalı insan, içinden geldiği an ve içinden geldiği yerde. ve iyi ki yapmışım demeli. keşke yapsaymışım değil.

"keşke" leri çıkardım hayatımdan "boşver" lerimle mutluyum...

keşkeleri çıkardım hayatımdan, amalar kaldı.

-keşkeleri çıkardım hayatımdan
+valla helal olsun abi nasıl başardın?
-keşke anlatabilsem.

keşkelerle yaşanılmazlığa bir adım atmaktır.

yazarların yarısının "nerde amk" diye isyan ettiği başlık.

keşkeleri çıkardım hayatımdan bu sefer de "niye"lerle savaşıyorum.
bence ben biyerde kocaman bi hata yapıyorum.

keşkeleri çıkardım hayatımdan, pişmanlığım değilsin ama keşke şimdi, burada ve yanımda olsaydın...

herhangi bir kişisel gelişim kitabını yeni bitirmiş kişi cümlesidir bu.
not: hakkaten lan, nasıl satıyor o kadar saçma kitap.

iyikileriyle mutlu olandır.

keşkesiz mutlu bir hayata adım atanın söylediği ilk cümledir. hayatının kalan kısmında mesut biri olarak yaşayacaktır.

hayatın acılarından kurtulmak değildir, aa fikrim geldi artık keşke demeyeceğim derseniz bu radikal karar size zarar verecektir, her ne kadar tiksiniyor olsakta bu laf bizim hayatımızın tamamına hakimdir aslında, keşke değer bilmenin ne olduğunu öğretir kimi zaman lazım lan kısacası.

(bkz: keşke hiç keşkelerimiz olmasaydı)

hayatta keşkelere sığınan insan kendiyle barışık olmayan bu yüzden de hiç bir işe yaramayan insandır. bugüne kadar yaşanılan iyi yada kötü ne varsa insanın kendisini anlatır. bu noktaya dikkat edememiş kişilerin uykusuz kalmaları, ağlamaları, stresleri yada her ne haltları varsa onları kayda değer değildir. kendi hayatının kıymetini bilmeyen insan donuna bile sahip çıkamaz. kendini tanıyamaz. hayatında yaşadığı hangi olayların onda iyi hangi olayların kötü izler bıraktığını idrak edemeyen insan boşa yaşamış demektir. atın çöpe gitsin fazla da kalabalık yapıp oksijenimi tüketmesin.