keşke atatürk ile başlayan kemalist hayalleri

(bkz: saldırsam saldırsam kemalistlere nasıl saldırsam)

bir kere nasıl ben dindarım diyen, ağzına demokratız, hamdolsun, bismillah laflarını alan herkes bahsettiği gibi değilse; ben komünistim, kemalistim, solcuyum diyen için de aynısı geçerlidir.

buradan senin saksına ne girmeli: gerçek kemalist atatürk'ün bedenini değil fikirlerini, ilkelerini ve devrimlerini göz önüne alır. atatürk gelsin de bizi kurtarsın demek akli değildir. illa bir kesime sataşmak için genelleme yapıp rezil olacaksınız ha!

keşke atatürk yaşayaydı da che elini öpeydi gibi hayallerdir...

yaşasaydı.. başka söze veya bu sözü devam ettirmeye gerek yok bence

ölmesine sevinen beyinlerin hayal bile edemeyeceği, hayallerin gerçek olmasıdır.

dincilerin hayal kurmasından çok daha iyi bir durum.

(bkz: Türkiyeyi hümeyni yönetseydi)

bu hayalleri kuranlar genellikle kendi fikirlerini kendileri ortaya koyar. Bir cemaatin dedikleriyle hareket etmez. Bireydir.

(bkz: ah babam sağ olsaydı)

hayale gerek olmayan durumdur. ölüm bedene özgüdür.
yaptıkları, sözleri ve koca bir eseri vardır ardında.
zaten ölmemiştir ki kemalistler hayal kursun.
ölmez de.

adı üstünde hayal işte. geçmiş ile yaşamayı bir insan neden ister! bi andı oldu ve bitti. kazandık...
elbette onları anacağız ama hayatımızı onları anmak ile geçiremeyiz. çağa ayak uydurmalıyız. özümüzü kaybetmeden...

bitmeyen hayallerdir.

(bkz: evet oyu verirken atatürk silüeti oluşması)

oha ak.*