kendine asiri guvenen insan tipi

gunluk hayatimizda rastlayabilecegimiz sayisiz insan tipinden yalnizca biridir. kendine guveniyormus gibi yapanlari veya yapmaya calisanlari bir kenara koyuyorum, onu baska bir baslik altinda incelemek gerekir.

simdi; komik insanlardir bunlar, ama trajikomik. kendilerinin yanlis yapma ihtimalleri oldugunu dusunmezler. hata yapmamislardir onlar hic hayatlarinda, yapmayacaklardir da. mutludurlar genelde. olumsuz seyler pek akillarina gelmez.

kendilerine guzel, sicak, guzel bahceli, kalin duvarli bir kosk insa etmislerdir. duvarlari oldukca yuksek tutmuslardir ki, disariyi goremesinler. ama disariya acilan bir kapi koymayi unutmuslardir kosklerini yaparlarken, zaman gectikce kapinin olmadigini da unutmuslardir. oyle iceride yasar giderler. bahceleri genistir, bir ucuna geldiklerinde diger ucunda ne agaci oldugunu animsayamazlar.

birisi birgun duvarlarinin dibine gelip "disarida soyle birsey" gordum diye bagirsa inanmazlar, "deli heralde" diye dusunur, guler, gecerler.

belki bu yuzden, belki de o kalin, yuksek duvarlar nedeniyle gercekten sevmeyi, gercekten sevilmeyi bilemezler.

genellikle maddi anlamda zengin olurlar. iyi arabalara binerler. insan kalabaligina tiksinen gozlerle bakarlar arabalarinin icinden.

son olorak, dostoyevski okuyamazlar, okusalar da anlayamazlar. buyuk ustanin su sozu onlar icin birsey ifade etmez*: "the cleverest of all, in my opinion, is the man who calls himself a fool at least once a month"

vardir boyle insanlar, iyi ki de vardirlar. 6 milyar cesit insan olmasi hayati daha eglenceli kilmaktadir.

(bkz: tony montana)

güçsüzlük ve beceriksizlik belirtisidir.

isilik oluşur, popo tahriş olur.