kendi dünyasında mutlu olamayan insan

karşısındaki insanıda ruh hastası yapabilir! içinde bulunduğu aleme başkalarınıda çekmeye çalışır, uzak dursan olmaz iyileşmesini beklersin, yakın olsan kendi hastalığınıda sana bulaştırır.

normal insandır, niye olsundur ki? doğasında yoktur bu bir kere, insan hep kendi dünyasında olmayan şeylere özlem duyar, ve bunların yokluğunu çeker, bunlara sahip olunca aslında o kadar da önemli olmadığını anlar bu sefer kaybettiklerine üzülür onların yoksunluğuyla acı çeker, bu böyle bir kısır döngüdür ki böyle sürer gider.