bugün

Hayırsız baba eş olduğuna mı üzüleyim, hayvansever olduğuna mı sevineyim bilemedim amk.

Olm resmen duygu çatışması yaşattın bana.

Kedisinden uzak kalan insan duygusudur.
1-2 ay önce evin önündeki bime giderken kapının önünde aşırı tatlı, cılız mı cılız, sevecen mi sevecen, minnak yavru ama biraz büyümüş bir kedi gördüm. O kadar kendini sevdiriyordu ki adeta bir insan gibiydi kerata. O an o kadar kalbim ısındı ki. Her okuldan dönerken ve giderken onu görüp öyle gidiyordum. Hiçbir zaman bimin önünden ayrılmıyordu. Orda oturuyordu bütün gün. Bir gün soğuk yağmurlu bir kış akşamı arkadaşımdan dönerken içim çok acıdı. Hava buz gibiydi. Eve götürmeme annemler asla izin vermezlerdi, genede yüreğim dayanmadı onu orada bırakmaya. Yan binada kedisi olan bi yaşlı teyze kediyi görünce bana havlulu kutu ve mama verdi. Bende kediyi kutuya koyup binaya götürdüm. Altta depo gibi bir yer vardı oranın merdivenlerine koydum. Her sabah ve akşam onu görmeye beslemeye gidiyodum. Mama ısıtıyordum. Pss pss dediğim anda fırlayıp bacağıma sürtünürdü. Aradan 1.5 - 2 hafta filan geçti yazı yazmışlar. Sayın kedi sahibi kediyi dışarı alın koku yapıyor filan diye. Onlara batan bu koku nedense ne bana ne babama nede ablama gelmişti. Ki apattmanın kapısı hep açık. Sonra kutusuyla beraber evin hemen önüne koyduk. Bu sefer içeri giremeyeceğini anlayınca gene eski yuvası bimin önüne gitti. Bende kutuyu, mamasını oraya koymaya başladım. Aradan biraz zaman geçti ve bir gün sadece bir gün onu görmeye gitmemiştim. Sonra giderim diye erteleyip durdum. Akşam olunca gittim bakmaya. Yerinde yoktu. Kutusuda yoktu. Pss pss dedim kimse fırlayıp bacağıma sürtünmedi. Bimin kasiyerine sordum. Biri ben bakcam deyip götürmüş. Kim, çocuk mu yetişkin mi evine mi götürdü. Hiçbirşey sormadım. Şimdi üstünden 2-3 hafta geçti. Mırnavı sahiplenen her kimse aşırı şanslı. Ve istemeden kıskanmadan edemiyorum. Ama artık onun için çok mutluyum. En azından bir yuvası, ailesi var. Ona benim ilgilendiğimin bin katını yapıyorlardır. Ben sadece mama, süt verip sevip gidiyodum. Artık onun için endişelenmeme gerek kalmayacak. Ama yinede seni çok özlüyorum be Mırnav ( evet adı buydu ) neden böyle basit görünen bir hikayeyi destan gibi anlattım bilmiyorum. Sadece benim için sıradan bir sokak kedisinden farklıydı o...