bugün

başlıkta çırpınan şey aslında şu :

karşıdaki insanın size güzel şeyler söylerken birden ama diye cümleye devam etmesi.

bilen bilir, o hazin an, insanın ehehe diye gülerken birden aha şimdi sıçtık demesine sebebiyet veren geçiş anına tekabül eder.

herkesler bilir ki amadan önce söylenen kelimeler amadan sonra söylenenleri yumuşatmak amaçlıdır ve genelde yalandır.

(bkz: seni seviyorum ama bu ilişki artık beni yoruyor)

işte bu da böyle bir tespitimdi.
tabi cümle içinde kullanılınca daha da bir anlamlı oluyor gel gör ki ama globaldir. mesela ingilizcede bile.
(bkz: ı love you but fuck you)
gibi.
(bkz: heveskıran)
amana koyayım güzel kardeşim denilebilir durum.
Ama kelimesinden önce söylenen kelimeler boşuna söylenmiştir. Ama kelimesinden sonra gelecektir asıl darbe.
(bkz: seni seviyorum ama)
Butun o soyledigi guzel cumlelerin agzina micmasidir.
cümlenin sonunda kullanılan ama cümlenin hükmünü düşürür.

''iyi de güzel kardeşim, o kadar laf ebeliğini niye yaptın?'' diye sorarlar adama.
bazı zamanlarda olumsuz cümleyi olumluya çevirebilme gücü vardır.