karda yürürken kendini kürt gibi hissetmek

kaçınılmaz bir histir. doğanın biz kullarına armağanı olan bembeyaz karın üzerinde yürürken hissedilir bu his. ve ayrıca hislerin en hümanistiği en insancılıdır.
yürüme esnasında çıkan "kart-kurt" seslerinden ötürü "yürür" kendini efsanive "kürt etimolojisi"nin içinde bulur bir aniden. Önü kıtlık-kıran, zemheridir ki hava eli yüzü sargılı "yürür" bu hisse iyice kaptırır kendini, alıştırır ki neticede sosyo-biyolojik evrilmeyle ırksal yol kat eder; kart-kurt ve en nihayetinde kürt olduğunu sanır. yanılır belki kimine göre ama bunu düşünmeye sebebiyet veren doğa ana belki bunu yaşamamızı, o dağ insanlığını daha derinden hissetmemizi, anlamamızı ister.
şükürler olsun sana doğa, verdiğin tüm nimetler için...