bugün

ayrılık sonrası bir daha iflah olmayacağını bildiğiniz eski sevgilidir.

(bkz: #10775165)

aylar öncesinden bir konuşma;
e: erkek k: kız

e: beni sen düzelttin biliyo musun?
k: ne alaka?
e: senden önce kiminle çıktığım belli değildi, seni tanıdıktan sonra iyi biri oldum ben...
k: nasıldın ki?
e: önce bi kıza teklif ederdim, kabul ederse ona aşık gibi davranırdım... bana bağlandığını hissettiğim anda ise bırakıp giderdim... oynardım kısaca, en fazla 2 ay sürerdi.
k: peki ben? benimle tanışmaya geldiğinde de bunu mu düşünüyodun?
e: hayır, neden bilmiyorum ama senin hakkında hiç böyle düşünmedim...
k: bi gün ayrılırsak nolcak? eskisi gibi mi olcaksın?
e: ayrılmayalım biz...
k: ayrılmayalım ama cevap ne?
e: daha kötü olurum... seninle biterse aşka inancım kalmaz ki... sen benim ışığımsın, senden önce karanlıktaymışım...

sonraki aylarda sürekli peşinde dolaşan sevecen sevgilidir o, her istediğini yapan, sürekli arayan, mesaj atan, 10 dk ulaşamasa kafayı yiyen sevgili...

aradan aylar geçer ve biter ilişki... ilahi adalet derler ya, varmış işte o... en büyük hayali basketbolda keşfedilmektir ama ayrıldıktan sonra takımla yaşanan sorunlar nedeniyle basket hayatı sona erer.

ayrıldıktan 10 gün sonra ise başkasıyla çıkmaya başlar. diyorum ya ilahi adalat, 1.5 ay sonra ayrılır ve bu ayrılığından 1 hafta sonra da başkasıyla çıkmaya başlar. anlarsınız ki karanık hayatına dönüş yapmıştır, söylediği gibi daha kötü birine dönüşmüştür.
yıl 2006 Manisa'nın Kırkağaç ilçesinde komando alayında askerlik yapıyorum ayaz bir kış gecesi koğuşlara gitmek için toplandık amfi nin önünde sıraya gireceğiz ve denyolar gibi uygun adım yürüyerek hatta marşlar söyleyerek koğuşumuza gideceğiz uyuyacağız. gece, her taraf sis göz gözü görmüyor önce vatan tepesi hemen yanımızda eteklerindeyiz zaten bölük olarak. neyse hocam uzatmayayım zeytin ağaçları var hemen ileride oraya doğru gözüm takıldı dikkatlice bakmaya başladım bir de ne göreyim kız arkadaşım zeytinlerin arasında, yok canım dedim ne alaka nasıl gelebilir ki çok saçma. ben böyle kendi kendime konuşurken sıradan ayrılmışım farkında değilim sevgilime gidiyorum bir yandan da böyle bir şey nasıl olabilir diye sorguluyorum zihnimde yaklaştım, yaklaştım ve yaklaştım. gülümsüyor o kadar güzel görünüyor ki bakmaya doyamıyorum. elimi uzattım görüntü birden kayboldu. bir anda her şey bitti o yoktu. arkamdan gürültü geliyor birileri bağırıyor umurumda değil hiç bir şey dönüp bakmıyorum ama sevgilim nerede kayboldu birden, artık kendime geldim baktım ki sevgilim sandığım şey ayaklı çöp tenekesi, arkamdan bağıranlar ise üstlerim sonra ben o koğuşa sürünerek gittim. hem sürünüyorum hem ağlıyorum sanki gerçekten geldi ve gitti özledim seni diye hıçkırıklara boğuluyorum. şimdilerde eski sevgilim diye anıyorum. velhasıl manitalar gece güzelleşir !
istemeden, karanlık bir yerde başbaşa kalmış olabilirler.