karamuzyon deşer çıkar işin içinden peki ya sonra

ne yaparım senden sonra
acımadan geçer yıllar
zamanla yalnızlık başlar
yola çıkar pişmanlıklar

kal sevgini de al
gidiyorum ben sen hoşçakal
bugünlerin bir de yarınları var
gidiyorum ben sen hoşçakal

ya sonra, ya sonra diye mırıldanırsın ya işte öyle bir şey. sonra;

hani yıldızlar yanıp sönerken
hani bir yıldız kayar ve insan
hani bir telaş duyar ya birden
işte öyle bir şey.

dersin... yeter mi? tabi ki yetmez hadi taverna ya. lets go!