bugün

çocukluk anılarına dair bir eylemdir. bütün yaz boyunca biriktirilen binlerce futbolcu kartları, yüzlerce taso yüksek bir yerden mahallenin çocuklarına kapıştırılır. kapıştıran elemanın karizması tavandır, falan filan..

şimdi yok tabi böyle şeyler. hepsi bilgisayar başında bebelerin. *
bir anlamda, beleş kökmek işidir.

uzmanlık alanımdı, cv'mde yer alacak en önemli özelliğimdir. gerek almasını istediğim arkadaşlarımın koşu yoluna fırlattığım kartlar, gerekse kart atılmadan kapmam... ah...

(bkz: ah ulan)
90'ların başında çocuk olan çoğu erkeğin bildiği bir eylemdir. ister taso olsun ister futbolcu kartları olsun, mahallede kaldırım, okulda sıra gibi yüksek bir yere çıkılıp atılır. çevredeki çocuklar yem atılmış güvercin gibi üşüşürler anıda ortama. bir de haberli yapılanı vardır bunun ki kapış kapış yapan kişinin karizmasını bir kat daha arttırır. bütün herkes toplanır ve atmasını bekler.bu davranışın sebebi ya ebeveynin kızması git at onları demesi veya biriken taso yada kart ile ufaklığın sosyal statü kazanma amacı olabilir. Ayrıca bunu yapan çocuğun bolca yaptığı başka bir eylemde ütmektir.

(bkz: ütmek)