bugün

insan gerçektende yaşamını sorguluyor. Ne kadar da pamuk ipliğinde yaşıyoruz diye düşündürüyor. En ufak sıkıntıdan bile birbirimizi yiyip hayatı zehir ediyoruz vallahi. Aslında her şey bir kazayla bile bitebiliyor. Bilmiyorum o kadar saçma ki her şey. Duygulandım bir an işte.
saint erecto'nun yüzünden, "kapınızın önünde kezo olması" diye okuduğum başlık.
gerçekten duygulandıran bir olaydır. benim başımdan geçmişti. evimizin önünde ki caddede arabamız pert olmuştu. sene 2007 bir ramazan günüydü . maganda minibüs şoförü otobanda gibi kullanınca tabii, beyaz reno broadway arabamız perte çıkmıştı. ondan sonra kavga çıkmış, bütün apartman dayılanan şoföre yüklenmiştik. duygulandıran tarafı ise, kazadan sadece üç dakika önce babam, arabamızın bagajından bir şey almış, iftara yetişmek için hemen çıkmıştı. yani 3 dakika geç inse veya geç kalsa çıkmak da allah göstermesin trafik cinayeti çıkacaktı. hatta bu olaydan sonra abim, babama sarılıp ağlamıştı. ya sana çarpsaydı diye korkmuştu. hiç unutmam. kapınızın önünde deyince aklıma geldi birden. allah bir daha yaşatmasın.