bugün

her insanın başına gelmiş bir hadisedir, sevmediginiz bir kişi kapı kırılıncaya kadar kapıya vurmaktadır, insanın içinden evde yokum ben demek gelir ama diyemez.mecburen kapı açılır .
üstün zeka belirtisi (!)
fısıltıyla tekrar tekrar söylenir...kapıdaki gidene kadar transa geçilir "evde yokluk" durumuna konsantre olunur,hatta kendi bile inanır evde olmadığına *.
Bir dilenci evin kapısını çalmış, kapı açılmamış. Israrla çalmaya devam etmiş. Evin sahibi cimri kadın sonunda sinirlenmiş, 'evde kimse yok' demiş içeriden. Dilenci;
'ben kimseyi istemiyorum, ekmek istiyorum' demiş.

not: bu bir sufi öyküsüdür ve üzerinde düşünülmesi gerekir.
hayat sevince güzel filminden bir karede geçen repliktir.

+huu kimse yok muuu

-yooookk

+peki o ses nerden geliyooo
öğrenci evinde şeker olmadığından yan komşudan bir fincan şeker istemek için kapısı çalındığında söylenen yalandır.
seni yamyam gibi gören komşuların oldukça öğrenci evinde kalmak zor.
kapıyı çalan insana evde yokum deyip, naz yapmaktır.
engin bir zeka göstergesi olarak

kapı çalınca evde yokum demek
an itibariyle başıma gelmiş olay.