kaplıcada bir konuk

hermann hesse kitabı.

kitaptaki bir paragrafta şöyle der yazar;

" iyi ama büyük olan ne, küçük olan nedir? Önemli olan nedir, önemsiz olan ne? Bir psikiyatr küçük rahatsızlıklara, küçük uyarılara, özgüveninin hafifçe sarsılmasına aşırı duyarlılıkla ve şiddetle tepki gösteren, oysa çoğunluğunun pek korkunç bulacağı acı ve sarsıntıları belki serinkanlılıkla sineye çeken kimseyi ruh hastası diye niteler. Öte yandan, uzun süre ayağına basılıp da bunu fark etmeyen, en pis bir havaya sızlanıp yakınmadan katlanan ama iskambil oyununda biraz bir şey kaybetmeye görsün masanın üzerine yumruğunu indiren, bağırıp çağıran bir insana ise normal ve sağlıklı gözüyle bakılır. kafeteryalarda, lokallerde pek sık olarak anlı şanlı, gayet normal ve saygıdeğer diye bilinen öyle insanlara rastladım ki, bir oyunda kaybettikleri için, hele kaybetmelerinde bir başka oyuncunun sorumlu olduğuna inandıkları zaman işte öyle küfürler savurdular; en yakın hekime koşup bu zavallıları bir yere kapatmalarını söylemek için alabildiğine büyük bir istek duydum. Diyeceğim, tümü de değerli görülebilecek pek çok ölçüt var ortada ama ister bilimin, ister zamanın ahlak anlayışının ölçütü olsun, bunlardan hiçbirine bir türlü kutsal gözüyle bakamıyorum... "