bugün

(bkz: korkusuz korkak)
Bulunduğu çevrede yaşayıp yaşamadığı pek hissedilmeyen, acaba noldu buna bile denilmeyen insanın yapacağı eylem.
Tam 31 gündür sigara içmiyorum.

35 gün önce faranjitim azdı, nefes alamıyorum, sesim çıkmıyor, ağzımda leş bir tad var, göğsüm ağrıyor. Hemen belirtileri google'a yazdım. Sonuç: kanser. (O an hala sigara içiyorum ama)

Sakin olmaya çalıştım. Götümden teşhis uyduramazdım ama doktora gitmeye de korkuyorum. Kafamda kurdum o sahneyi, doktora gitmişim ve diyor ki "kokoreç bey, kansersiniz." Hafız, hiç öyle kemoterapiymiş yok ilaç tedavisiymiş.... Uğraşamam. Kendimi o kadar düşürmem, kimseye de yük olamam. Çözüm evde hafız: sarsılmaz... Pompalı. Gıdıya dayıyorsun, çenenle de destekleyip sabitliyorsun ki her silah ateşlendiğinde teper. Tepmesin! Anında çözüm, %101 başarılı tedavi yöntemi.

Şaka yapıyorsam silksinler bu arada. Sonra aktara gittim. Andız pekmezi, keçiboynuzu verdi. Nikotin bandı aldım. Şu dakika itibariyle 31 gündür sigara içmiyorum. Ama o çaresizlik anını -doktorun kansersiniz demesi- kafamda yaşadım, eğer ki senaryosu bile o kadar canımı acıttıysa ve bana bu kararı aldırdıysa bir de gerçeğini düşün.

Tanrı herkese sağlık versin.

Not şeysi: çoğ canım sigara çekiyo lan. Ama sigara sağlığa zararlı. Tabii lan manyak mıyım!