kanatlarım var ruhumda uçamıyorum

müthiş bir nazif şenağlar şiiri..

kanatlarım var ruhumda,
uçamıyorum.
daş atan kafama semtin çocukları
yeni gibi kokan yasemenler
savaşın esiri bir sevgi bahçesi.
yenilenen hayatların karşısına çıkıp
asılan battal beden iç çamaşırların
uçuşması gibi rüzgarda,
paraşüt gibi sütyenlerin arasında.
ancak ben, uçamıyorum
kanatlarım varken ruhumda.

tacikistan 1991

tavuk kanadı gibi yani oda uçamaz.

bir kezban atasözü kimin.