bugün

yanılmıyorsam sene 2003... 20-21 yaşlarındayım. güzel bir yaz akşamı arkadaşlarla dolaşıyoruz o ara lunaparkın önünden geçerken hadi bi girelim diyorum nede olsa içimizdeki çocuğu öldürememişiz hala. lunapark çok kalabalık gümbür gümbür müzik sesleri derken zar zor bilet alıyoruz. yanlız bilet alırken önümdeki kız arada bi arkasına dönüp gözlerimin içine içine bakıyor ve baştan aşağı süzüyor.

yada bana öyle geliyor **
kız biletini alıyor ve son kez dönüp baktıktan sonra uzaklaşıyor, bende 2 kişilik biletimi alıyorum ve kamikaze ye yani ranger diye de tabir edilen aletin başına gidiyorum diğer arkadaşımla birlikte ceplerimizi güzelce boşaltıyoruz ve yanımızda ki arkadaşlara veriyoruz ters döndüğümüzde cebimizden aşağı düşmesinler diye.

artık yerimizede oturuyoruz ama oda ne yan kabinde benim önümde bilet alan kızı görüyorum ve elinde ki cep telefonunu cebine sokuyor ve o ara onunla gene göz göze geliyoruz.

ben elimle işaret ediyorum elimi telefon şekli yapıyor kulağıma getiriyorum ve biyandan da müzik seslerinin arasında avazım çıktığı kadar bağırıyorum telefooooonunuuuu bıraaaakkkk aşağı düşerrrrr.

ve o sırada kızın gözlerinin içi gülüyor ve kız bağırmaya başlıyor 0532 231 .....

ben ve arkadaşım dumur %&+2%&/(&!*!(/%&.

cevap veremiyoruz... nedense ben o gün erkekliğimden utandım ama o kız kendinden utanmadı ve böyle birşey yaptı.

sonuç ?? kızın telefonu aşağı düştü, ben ve arkadaşım iner inmez hemen ordan diğer arkadaşlarla uzaklaştık.

aslında kız çok güzeldi çok masum bir yüzü vardı ama bazı şeylerin bu kadar kolay olmaması gerekiyor diye düşündüğüm için resmen kaçtım ordan.

ama ben onu hep o bilet sırasındaki gözlerime bakan hali ile hatırlamak istiyorum.
(bkz: olur öyle)
olaya kamikaze şekilde dalmak isteyen bayandır. yine bir füzeye bağlanıp kamikaze ile öldürülmelidir.