kızlara bebek erkeklere araba

küçüklükten itibaren kızların beyinlerine "annelik" görevini,erkeklerin beynine
"çalışma" görevini kazıyan oyuncaklardır.ne zaman kız arabalarla,erkekler bebeklerle oynasa dünyanın en büyük gerçeğiyle dalga geçilmişçesine köpürüverir ebeveynler.
"olmaz kızım,sen bebekle oynayacaksın.arabalar erkeklere göre.sen bebeğine bak,annesi ol onun,altını değiştir,mamasını yedir,uyut"
"oğlum ben sana kaç kere diyeceğim şu bebeklerle oynama diye?sen kız mısın?bak böyle bebeklerle oynamaya devam edersen sonra pipin düşer,kız olursun,sakın oynama bebeklerle.sen büyüyünce koca adam olacaksın.işe gidicek,bir sürü para kazanacaksın"
annelik kadınlara verilmiş içgüdüsel bir durumdur,bunu oyuncaklarla zorla sağlamak ne kadar doğru?
çalışma ve para kazanma erkeklerin ta ilk zamandan beri yaptığı bir şey zaten.neden onu arabalarla öğretmeye çalışıyorsun?
çocukluktan itibaren başlıyor kısıtlamalar.
bizim oynayacağımız oyuncaklarımızı bile biz değil,başkaları seçiyor.

bebekken kızlara pembe erkeklere mavinin yıllar sonra yaşa göre adaptasyon geçirmiş evresi.

aslında farkın varmadan daha bebekken onların üzerinde baskı kurmaya başlıyoruz kendilerine seçme hakkı vermeksizin kendi isteklerimiz doğrultusunda giydiriyoruz oyuncaklar alıyoruz gezdiriyoruz.
belli kalıplar içersine koyuyoruz onları pembe giysin mavi giysin bebek oynasın araba oynasın gibi.
sonrada neden bu çocuklar geç olgunlaşıyor sağlıklı kararlar alamıyor diye yakınıyoruz.

-18 yaşından sonra erkeklere bebek gibi hatun , kızlara araba.