bugün

Platon'a göre her şeyin ayrı bir ideası vardır. Sokrates öncesi filozofların aksine platon, varlık tekliktir değil, varlık çokluktur görüşünü öne sürmüştür. Bu bahsettiği varlıklar, yani idealar kendi aralarında kusursuz bir düzene ve "hiyerarşi"ye sahiptir. Bu hiyerarşide en üstte bulunan idea "iyi ideasıdır". Diğer ideaların hepsini ondan pay almış ve ona yönelmiştir. Varlığın temelinde iyi ideası yatar.

işte tam burada, iyi ideasına yüklenen bu yüksek konum, ister istemez bir sorun doğurmaktadır. Daha önce Platon’un Demiourgos adı verilen bir düzenleyici tanrıdan bahsetmiştir platon.

Demiourgos evreni düzenleyip meydana getiren Tanrısal güç, iyi ideası ise tüm varlıkların ve var olanların nedeni olduğuna göre bunlardan hangisi gerçek bir Tanrı olmaya layıktır?

Kimi yorumcular, Platon’un iyi’ye yüklediği niteliklerden yola çıkarak Demiourgos ile iyi ideasının bir ve aynı şey olduğunu savunmuştur (Weber, 1993: 57). Demiourgos, Tanrı’nın etkin, hareket ettirici, düzenleyici, akıl ve ruh sahibi yönünü temsil ederken iyi ideası ise Tanrı’nın değişmez, sabit ve dingin yönünü, varlık ötesi varlığını temsil eder.

Platon Timaios’ta, Demiourgos’un iyi gibi ezeli ebedi olduğu ve başından beri idealara ve hepsinden önce de iyi ideasına baktığı söylenir (Timaios, 28a-41a). Şu hâlde Tanrı’nın, iyi ideasını temaşa etmediği tek bir an dahi olmamıştır. Demiourgos, evrenin iyi olması nı istemiştir. Bu durumda Tanrı’nın istemesinin nedeni iyi ideasıdır ve iyi olan her şeyin nedeni, Tanrı’nın iyiyi istemesidir.