bugün

bir dönem dünyanın önünde ilerleyen islamın bugün nasıl şiddet dini olduğunun açıklamasıdır.

islam farabi gibi, ibn-i sina gibi dehalar yetiştiren bir altın çağ yaşarken birden tasaffuf fikirlerinden bazı alıntılar islama hakim olmaya başladı.

bunlar özellikle bu dünyayı boş gören, bu dünya için çalışmayı anlamsız bulan ve esas olanın öbür dünya olduğunu söyleyen akımlardı. müslümanlar bu akımlara gazali gibi alim-cikler aracılığıyla o kadar kapıldılar ki tek dertlerinin öte taraf için ibadet yapmak olduğuna inandılar ve sonuçta gelişme durdu.

bugün halen bu kafa islama hakim olmakta ve dinin ağzına sıçmaktadır.