bugün

haftada 5 gün, günde 9-10 saat burada ne işim var diyip hayıflanan insandır.
bu kriz ortamında hiçbir yere de kıpırdayamadan oturur oturduğu yerde.
yaptığın işe oranla aldığın parayı az bulmak,
sahip olduğun yetkinliklere oranla işini az bulmak,
müdürünle geçinebilmenin zor olduğu durumlarda,
çalışma arkadaşların zaten stres içinde olan işin hiçte kolaylaştırmayacak kişilerden oluşması,
işin evden çok uzak olması,
işe giderken servis kullanımının hayal olması,
işe tek toplu taşıma araçla gidilemiyor olması,
ve daha niceleri insanı işinden nefret ettirir...
Her gün ölmektir.
Tatsız tuzsuz, keyifsiz, huzursuz bir yaşamdır.
Seçimler önemli, iki kuruş az olsun ama huzurunuz olsun.
isin nedir?

(bkz: işinden nefret etmek)