insanın sevildiğini anladığı anlar

çok aradım ama böyle bir başlık bulamadım, bulanlar olursa beni uyarsınlar yazıyı ait olduğu başlığa taşırım.

evet böyle anlar, zamanlar vardır insan hayatında. bazen çok küçük hareketlerle, detaylarda gizlidir sevildiğiniz; bazen de öküzlemesine sevilirsiniz. ama bunu anlamanızdır önemli olan.

hani derler ya, insanlara ne fişeklediğiniz değil, onların nasıl ve ne kadar fişeklendiği önemlidir diye... bu böyle değildi tabii ama sadece anlama ve anlatma konusuyla sınırlandırılmasını sevmediğim için böyle yazdım. daha geniş oldu, çokomel oldu.

örneğin ben geniş, varlıklı zamanlarımda hiç anlamam sevildiğimi. o zamanlarda mutluyum çünkü. sevgi, değer yargıları, aşk, bikbik falan bunlar hep var içimde ama özgürlüğümü parayla pekiştirdiğimde daha bi' mutluyum. mutlu olduğumda da etrafımdakiler beni seviyor mu, sevmiyor mu diye sorgulamam.

işte o yüzden de genelde fakirliğimde anlıyorum sevildiğimi. böyle komşulardan tas tas yemekler, tulumbadan su çekmeler falan... o kadar da değil. öyle sevgi değil ya of kafamı karıştırma.

kız arkadaşlarımın doğum günü olur, param yok hediye alamadım derim, olsun yanımda ol yeter derler, kendi kendime oraya gidip rezil mi olcam derim gitmem, komple partiyi iptal edip kutlamazlar.
görüşelim derler, param yok derim, bende var derler, istemem çıkmıcam derim, iyi eve gel çıkmayız derler.
bi' yerde konser olur, bok püsür olur, topluca gitcez hadi derler, param yok derim, tamam onlar gitsin o zaman biz gitmeyiz derler.
sevgililer günü olur, kadınlar günü olur, onun günü bunun günü olur da olur, bi bok almadığım zamanlar olur, üzüldüklerine emin de olurum, kahrolurum, gıkları çıkmaz.
hastalanırlar, bi çikolata alıp da ellerimi kasıklarına koyup ruhani rahatlatma içine giremediğim zamanlar olur, ağrılarından ağlarlar ama benim yüzümden ağlamazlar.
berbere gidip de elmacık kemiğimi sir'letemem, gelip kendileri iple alırlar.

ve aklıma gelmeyen daha bir sürü şey. inanın bunların hepsinin aynı parasızlığıma denk geldiği bile oluyor lan.

bu tabii devamlı böyle değil, dönemsel fonksiyonik pipitasyonlar neticesinden nemalanan bir durum.

bensiz bir yere gidemeyeceklerini bilirlerken, e benle de bir yere gidemeyeceklerini biliyorlarken soruyorum, neden? (onlara tabii hep birer birer hayatıma girip çıktıkları için tekil konuşuyorum ama burda genelledim) neden benle birliktesiniz? ne işiniz var lan bu yaşına gelmiş ama parasız adamla?

işte o yanıt ne olursa olsun, o an anlarım ben sevildiğimi. çünkü böyle sorarsan yanıt olumlu gelir çaktırma. durum ortada da işte, selvi boylum al yazmalım olayı...

bu pekala aklıma gelen sadece bir an. siz siz olun, sevildiğinizi her an, her nefes alış verişinizde bilin. ananız, babanız, kardeşiniz, akrabalarınız muhakkak seviyordur sizi, onları sallayın anlamasanız da olur, siz de onları seviyorsunuzdur.

ben daha az bulunan sevgilerden bahsediyorum. her zaman bahsetmem, bahseder miyim? bence değil...

evet nasıl oluyor bu anlar biraz anlatsana sözlük.

Ben hep sevildiğimi biliyorum. Çünkü seviyorum.

Allahın Lütfu.

insanı sev ki seni sevsinler.

Editoşki: sevilmemenin ezikliğiyle eksilemek nedir amk. Gel seni de sevicem.

Gol atınca tüm takım arkadaşlarının üstüne zıplaması.

insanları sevdiğinizi belli ediniz bunu hissettiriniz. ulan sevicem şimdi ama götü kalkıcak şeklinde yaklaşmayın mevzuya. bu çok önemli bir konudur. insanın buna gerçekten ihtiyacı olabiliyor. bir gülüş, bir tatlı söz ne bileyim bunun gibi şeyler. bir şey kaybetmezsiniz lan valla bak. öğlen öğlen gülümsersiniz azcık neşeniz yerine gelir yada bunun olmasına vesile olursunuz.

mesela ben sevdiklerime balım, çiçeem, hoş geldin çikolatam yada naber çukulatam gibi sizlere son derece laubali ve lakayt gelebilecek sözler sözlerim. ama bu sözlerin sizlere cıvık gelmesi tamamen sizin benim çikiletam olmayışınızdan kaynaklıdır. şayet sizlerde benim çukulatam olsaydınız yüzünüzde küçük bir tebessüm belirecekti. birilerinin balı olmak, birilerinin canım diye seslendiği biri olmak güzeldir. ondan kelli, sevdiğiniz kişilere güzel sözler söylemekten çekinmeyiniz. bunun bir zararı yoktur.

tanım : beni ağlatmaya kimin hakkı var şarkısını ferdi tayfurun bülent ersoydan daha güzel söylemesi durumu.

Hiç yaşamadığım anlardır. Nasıl oluyor bilen biri anlatsın.

annenin her bakisi.

görsel

Babam bir sebep olmadan arayıp halimi hatrımı sorduğunda.
Bir de annem bazen arayıp 'fotoğrafına baktım telefondan. keşke burada olsan.' dediğinde.

Boyle yüzünde aptal bi gülümseme olur ya iste onu seviyorum.

Affedildiğinde affeden tarafından seviliyor demektir.

insanın ailesi tarafından yakışıklılığının övüldüğü andır. başkaları da över ama ailenin övmesi gibi seviyor hissi veremez çoğu kişi.