insanın sevdiği bir insanı kaybetmesi

Bazen kelimeler kifayetsiz kaldı deriz ya işte tamda öyle bir durumdur.

Çünkü insanın beyninde gelmiş geçmiş anılar, kavgalar, mutluluklar..
kısır döngü halinde gelip gitmeye başlar.

Sanki hayatın bize işte gerçek bu!
asıl gerçek ölüm deme şeklidir.

kimsenin başına gelmesini istemediğim durumdur. zordur yani, boş yere laga luga yapmaya gerek yok. en iyi yaşıyan bilir. yalnız tek ricam var, lütfen nasıl kaybettiniz, nasıl öldü gibi gerzekçe sorularla insanların canını sıkmayın, merakınızı sikeyim yani susup efendi efendi acısını paylaşın.

Ölümdür. Guclu kalmak hatiralarini yasatmak zorunsasin. Dunya cok kisa hepimiz oluyoruz. Dogdumuz andan ber yaslanmaya basliyoruz. Bazilari cok zamansiz gidiyor. Iste sonra boyle cumleler kurup kendimizi kandiriyoruz. Ölüm bir son amk. Bitiyor yani. Dogmadan once milyarlarca yil once de ölüydük. Kendi ölümüm korkutmuyor beni. Kaybettiklerimi bir daha goremeyecek olmam korkutuyor. Ve insanlar sirf bu yuzden bu amina kodugumun dunyasinda bir tanri oldugunu olunce yeni bir yasama girecegine inandiriyor kendini. Hayir amk. Curuyecegiz. Curuduler. Amina koyayim dunyanin geri getiremiyorum. Her seyi yapabiliyorum geri getiremiyorum.

Her zaman kendinizi suçlarsınız ölene kadar da kendinizi affetmezsiniz. hayatınız da hiç bir zaman kapanmayacak acı dolu yara bırakır. Hayatın gerçeklerini o an anlayabilirsiniz ve ne kadar anlamsız olduğunu farkedersiniz ki, bunun yanında aslında herşeyin ne kadar da önemsiz ve boş olduğunu anlarsınız fakat herşey için çok geçtir.

Saklambaç oynarken sevdiğiniz arkadaşınızı bir türlü sobeleyememektir.

kişiyi eskisiden dahi daha çok düşünmeye ve insanın uzun süre depresyondan çıkamamasına sebep olur.
sürekli o kişiyle olan anlar gelir durur, gözün önüne. o kişiyle birlikte güldüğün, ağladığın anlar. kimi zaman kimsenin seni anlamadığı anlarda, onun seni anladığı anlar.. sana ''sende olmasan'' dediği zamanlar.. aklına gelebilecek herşey, beraber yenen yemeğin sonunda hesabı kim ödeyecek kavganız dahi gelir gözünün önünde.. yaşaması zor, atlatması ve unutması ise daha zordur..