insanlığa bir söz bırakın

ölümü az buçuk tanıyoruz ve bekliyoruz ama hayat bize haberimiz olmadan ansızın veriliyor. onunla ne yapacağımızı bilmiyoruz, sadece sonunda öleceğimizi biliyoruz. çocukların kurşunlandığı ya da tecavüze uğradığı, iklimin mahvedilip hayvanların yersiz yurtsuz kaldığı bir dünyada gerçek anlamda vicdanı olan bir doğmuşun vicdan azabı duymadan hayattan zevk alabilmesi çok zor.
gerçekten insan kalbi olan insanları bitmeyen hüzünlerinden tanıyabilirsiniz. hayat devamlı mutlu olmak için fazla insafsız bir boyut. bitse de gitsek moduna uygun daha çok.

başkasının yumruğunu yemeyen kendi yumruğunu balyoz zanneder.

mutlu olmak, görmezden gelme konusunda ustalaşmak demektir.