inançları bırakma eşiği

hastalıktan, sakatlıktan veya ergenlikten daha zor bir dönemdir. çünkü hastalıkta sakatlıkta insan sonuçları bilir. öleceğim veya kurtulacağım der çıkar işin içinden umut olur en azından.

bilinç altına yerleşmiş bir şeyi bırakmak - atmak çok zordur. örneğin, din. çok bilindik bir örnek ama bunu gibi niceleri var. dinini ve inancını bırakmak ise önce hayır ''hayatta böyle birşey yapmam'' dersin, sonra alay etmeye başlarsın daha sonra dini terimleri kendine yakıştırırsın. en son bakmışsın bu eşiktesin yoğun ve anlaşılmaz acılar çekerken ''ben ne yapıyorum kendime çeki düzen vermem gerekiyor'' falan dersin. zaman geçer daha çok araştırırsın artık sıyrıldığın an özgürmüş gibi hissedersin ama hayatta birşeylere hep bağımlısındır. bulduğun iç huzuru tarif edemezsin. değmiştir çünkü sen kazandın.

akp döneminde gelinen eşiktir.
(bkz: akp döneminde olmuştur)

Elinde ne var ne yok kaybedip son bir şans beklediğin anda iyice dibe batınca "yeter ulan" deyip dizginleri ele almakla başlayan eşiktir.