bugün

özellikle 1. , 2. ve 3. sınıfta bu korku hat safhaya çıkar. o odaya girmek sırat köprüsünden geçmek gibidir. sınıf defterini müdürün odasına koyma görevi size verildiğinde heyecanlanırsınız, gittiğinizde müdür size şu yazıyı oku bakıyım der okursunuz ve size bir aferin verir. gider ve müdürün aslında iyi bir insan olduğunu söylersiniz.
çocuk korku filmlerindeki, yaşlı, yalnız, mızmız insanın yaşadığı, üzerinde karabulutların dolaştığı sokağın sonundaki ev gibidir.
kapkaranlık, içinde kaybolunabilecek bir yer gibi gelir. sanki çizgi filmlerdeki o korkunç şatolardan birine girmişsiniz de yaşlı canavarın sizi yemesini bekliyormuşsunuz gibi hissedersiniz.