bugün

hayata dair attığı en önemli adımın farkında, ağzı kulanlarında çoşkulu bir gülümsemedir. heh heyt geliyorum der gibidir.
ben şimdi yürümeye başladım yaa görün bak daha neler olacağın habercisidir bu gülümseme. *
o da bir gariplik olduğunu anlamıştır. birazdan düşecek olmanın verdiği gerginlikten gülüyordur. tatlıdır. ağzını yüzünü yumurarak öpülesi sevilesidir.
(bkz: gulumseten basliklar)
daha önünde atılacak olan oks, öss, kpss, ales vb. adımlar olduğundan habersiz çocuktur.
"artık etrafı kırıp dökmeye başlıyabilirim yaşasın" dercesine bi gülümsemedir. çocuğun yürümeye başladığını gören ebeveynlerde de benzeri bi gülümseme görülür. "oh be, artık sürekli kucağımızda taşımayacağız, birazda kendisi yürüsün sıpa kollarımız koptu" gibi durum sözkonusudur.
belki de hayattındaki hesabını vermek zorunda kalmayacağı tek adımını attığını içgüdüsel olarak bilemesinden kaynaklanan olaydır.
daha ilk adımında başını sehpaya vurmuş ve acımadıkiii der gibi bakan çocuktan daha sevilesidir. *
(bkz: hayatta anlık mutluluk veren şeyler)
bir büyüsün hayatın çeşitli sıkıntılarını görsün pişman olacaktır.
o anı hatırlamak imkansız ama hatırlayabilenler bilebilir. rollercoaster hissi yaratan ilk adımın gülümsetmesidir.
ölmeden önce görülmesi gerekendir.
iLK ADIMI ATAN HiÇ BiR ÇOCUK GÜLÜMSEMEZ AKSiNE YUSUF YUSUF OLURLAR. HÖ DEDiĞiNiZ ANDA DA KENDiLERiNi YERE ATARLAR. POSTA GAZETESi YAZARLARI GiBi HiKAYELER UYDURMAYIN.