bugün

(bkz: belki içimizden bir kuş göçer)
bir inci aral kitabı.

Arka kapak;
--spoiler--
Ben de böyle hissediyorum evet. Benim de içimden kuşlar göçüyor. Uzaklaşıyorlar bir bir. Eskiden kuşlar yuva yapardı, yavruları bu yuvalardan ilk kanat çırpma denemeleriyle içimi titretirlerdi. Başka başka kuşlar gelir, başka başka köşelerime yerleşirler, en mutlu şarkılarını şakırlardı. Gçö zamanını bilenler selam ile uzaklaşır, göçe göz kestiremeyenler ısınmak için pusardı yüreğimde. Şimdi içimden kuşlar göçüyor yerli yersiz.

inci Aral anlatmış hayatın inişlerini çıkışlarını. Yazmak üzerine cümleler kurmuş. Yaşamak üzerine paragraflar dizmiş. Anladım onu. Her zaman herkesi anlamam mümkün olmamıştır. Kendimi bile...

Diğer kitaplarını okumadım. içimden Kuşlar Göçüyor ile başlamakmış yazılan. Şimdi diğer kitaplarını okur muyum? Sanmıyorum. Kitabı bitirince öyle bir istek duymadım içimde. Belki birgün yine tesadüfen karşılaşırız, bilemiyorum.

"Kimse benden bir şey beklememeli"
--spoiler--