bugün

bu aralar düşündüğümdür. özellikle hukukun pis bir meslek (!) ve kavram olması, adalet denen kavramın bu saçma ülkede bulunmayışı, avukatların yalancı sahtekar olmaları, kıçı kırık bir bürokratın bir savcıyı tehdit eder hale gelmesi beni bu bölümden aşırı derece de soğutmuştur. hani aklımdan geçmiyor değil; zaten şunun şurasında okulu bitirmeme 5 ay kadar bir süre kalmış, bari bitireyim o arada da gider ygs ile okul öncesi öğretmenliğini kazanır yazarım. orası basit meraklanmayın, kazanırım ben. sonra da anaokulu öğretmenliği yaparım, hem çocukları seven, hem de çok seven bir erkek için ideal bir meslek.

ne diyorsunuz ? avukatlık denen. o.ç. mesleğinden daha iyi değil mi ?
(bkz: hukuk bitmiş)
Umutsuzluga düsüp kacmak yerine, idealist olabilirsiniz o tehdite ragmen dogru bildiginizi yapabilirsiniz. Belki tum sistemi degil ama sizin elinizden adalet bekleyen insanlarin hayatlarini degistirebilirsiniz. Hukukun daha da ayaklar altina düsmesini istiyorsaniz buyrun birakin. Ama ben cabalamayi secerim.

Dipnot: avukatlik oc meslegi degildir, cok ayip.
hukukun dürüst ve ilkeli insanlara bu dönemde her zamankinden daha çok ihtiyacı var. yaşca bir çoğunuzdan büyük bir hukukçu olarak bırakmayın derim. bırakmayın ki hukuku tekrar üstün kılabilelim.

zorunlu edit: avukatları o.ç olarak nitelemek çok üzücü. bir gün onlardan birine mutlaka ihtiyacınız olacak.