hoşçakal zagros

kadir bal şiiri.
--spoiler--

bir vahiy gibi in-
dirildim. yüzümün bir parçası yeryüzüne
halklar s/ açlarımdı...
rüzgarlarda dört bir y/ ana

sonra ulu ses "seç" dedi..
ensariler uğuldadı kulaklarıma
elimi uzattım "burası" dedim
(bir ses:"ahh ne yaptın sen?!")

ve –ortadoğu- kalbim olarak verildi ellerime
kaçıncı ağrıyışlarımdan biriydi,1579
1579 yılında 1579 kere sustum
(sokullu ölmüştü işte!)

coğrafyamın esmer kızları bir elden diğer bir ele gelin olmuştu
gürcistan, tebriz, karadağ ve dağıstan
dört kızımda birer çığlık olarak kaldılar sesimde
bir yanları(osmanlı): sevinç!
diğer yanları(iran): kahır olarak gittiler.

1611’de kızlarım geri döndü gelinlikleriyle
kahır ve sevincin berdelleriyle...
tarihin imtihan gözyaşlarıydı, i̇ran..
ve kalbimin en hırçın nidası:ah i̇ran!

günlerce bir dağ ördüm bakışlarımdan
"hayır bu böyle olmayacak" dedim
dağı ördüm ve adını zagros koydum
bir ceset gibi yatırdım i̇ran’ın ve osmanlı’nın arasına zagros’u
i̇ran: sus’tu!
osmanlı acı acı önüne düşürdü bakışlarını
o ba/ kışları bir daha k/aldıramadı yerden...

i̇ran’a "al" dedik .."al ve sus, ne olur"
i̇ran kanlı elleriyle aldı, azerbaycan ve revan’ı
"ana gibi yâr" diye
ümmetin kalbinin kalplerinden bir anayı verdik osmanlı’ya
bağdat artık, kimseyi ısıtmayan bir alev olarak kaldı coğrafyalarda
kandan bir çizgi çektim zagros’un eteklerine
adını: kasr-ı şirin koydum..1639’du..
artık sadece k/ ar yağıyordu..

tarihten bir sayfayı da böylece noktaladım
beni bir tek zagros anladı!
bende hayatın diğer adını zagros koydum!
bir yüzü (ğü) m fars..
diğer yüzü (ğü) m türk
hoşçakal zag
--spoiler--