fabrika patronu oto şirketi sahibi gayrımenkulde baba patron hepsi gönderir evlatlarını bebeke, şehit haberi gelir gamsız hayat işler..toprak satılır umru olmaz bunların, binek atlarının nalı çıksa kederlenirken..kafaları nettir sorun tasa edinmezler öyle çok göndermezler evlatlarını pis kokunun zerresini aldıklarında, ana sütü kokan mehmet ölürken dağda bayırda..barda çarpışırlar sebi züppeler kurarlar pusuyu arkadaşlarına shoot denen zırvada sarhoşlukları ile övünürler bunlar, bir gram ekmeğin acısı içinde kıvrananın yanında..sporları kültür şovları farklı mecraları hep dikte edilir onlara, aslan kuzusunun binde biri kapasiteleri varken..takip etmezler burunlarının diki haricindekileri, yetim çocuk çırpınır oysa o minicik elleri ile pet suyunu ambalajından çıkartırken..istemedikleri şeyler hep önceden halledilir başındakiler tarafından, bilmezler 5 çocuğa bakmakla yükümlü kişinin penceresinin buğusunu..sormazlar aslını astarını belli konuda bile varolamamışlardır zira rezil rüsva edilirler alın terinin değerini bilenler karşısında olur da karşılaşılırsa..babaları haksız rant sağlarken kırk öksüz hakkını sigara sarar gibi yuvarlarken çalışma odasındaki kasasına, yürür onlar ebediyete bir garip kıyafetleri kocaman yürekleri ile yuvarlana yuvarlana..bindirilirler bir kayığa tam techizat akıntısız nehirde, küçümserler küreğini kendi imal eden insanın nasır tutmuş elleri ile akıntıya karşı akıttığı teri..verirler ayarı emri garabeti sınatırlar kendilerince, bilmezler yukarı bakanın azmini çalışkanlığını demir gibi yüreğini o tahtın ne kadar değersiz olduğunu bilmesini..baki olanın insanlık olanın aslında.