hiç kimseyi özleyecek kadar çok sevmiyorum kendimi

ulu bir altay öktem sözü.

(bkz: gitmek için çok geç kalmak imkansız)

bir insanın özlem duymasının nedeni kendini yalnız hissetmesinden ileri gelir. eğer yalnız kalır ise veya özlediği kişinin ona gösterdiği ilgiden daha düşük bir ilgi görüyor ise o kişiye özlem başlar. bunun anlamı insan eğer bir kişiye muhtaç kalırsa ona özlem duymaya başlamakta.
narsistleşen benlikler varolabilmek için ötekinin takdirine, ilgisine, hoş sözlerine muhtaçtır. yani karşısındaki kişide aslında kendini gördüğü için asıl sevdiği kişi kendisidir. bu nedenle eğer kendini görmek için yine kendisi yetiyorsa işte ozaman insan kimseyi özlemez.

birini özlemenin bile hak olduğuna inanan * insan cümlesi.

(bkz: kendime kıyamam)

salaşlığı, boşvermişliği, umarsızlıgı, tutarsızlıgı ve yarını belli olmayan bir hayatı seçmiş bir insanın, alnın ortasında açık seçik yazan cümledir.

anne, baba, kardeş, arkadaş ve hatta sevgili, özlenmek bir yana, hatırlanmazlar bile bazı anlar, zira akıl, tuhaf bir yalnızlık besler bir köşede sessizliğe gömülü, duyulan tek ses; acımasızca yüze inen tokatlardır...

kendi elleriyle kendini cezalandırırken bir beden
uzaktır,
sevmekten, düşünmekten, özlemekten...