bugün

hep daha iyisi için, müreffeh bir yaşam için, allah rızası için insanları en iyi şekilde anlamaya çalıştım.
sağcısından solcusuna, komunistinden faşistine, ibnesinden delikanlısına alayını irdeledim. hayata dair çok anlamlı tespitler yaptım.. birisi hariç...
hippiler...ömrümce nefret ettim bunlardan..
değişik saç stilleri, sakalları, ortamlarda kendilerine yer etme çabaları, fakirlikleri, entel takılma hevesleri.. ve niceleri hippileri hippi yapan temel salaklıklardan nefret ettim.. bunlar diğer yaşarm formlarından çok farklı.
şimdilerde ise onlarıda anlayabiliyorum. neden böyle davrandıklarını, herkesin kendilerini ezmesine rağmen kişiliksizliklerinden zerre ödün vermemelerini, adam olamadım bari hippi olayım mantığını nasıl kurduklarını artık daha iyi anlıyorum. sebebi gayet basit.
çünkü onlar yoklar. öyle birileri yok. hippi diye birileri yok. olmayan bir şey. çok çelişkili bir yazı gibi gözüksede
siz yinede şuna bir bakın
(bkz: var olan aslında yoktur)
hayattan gönüllü olarak çekilerek akranlarına işgücü sağlamak, o zamanın liberal ekonomisinin lokomotifi olan vergisiz kazancı teşvik ve destek vermek, kültürel sektörün gelişmesine olan destekleri ile ülkelerine faydaları olmuştur. amerika işte böyle bir yer. sosyal entropiyi bile bir takım sihirbazlıklarla sisteme entegre edebiliyor.
+ pippi?
- eh bir nebze işte. piis on yu düud.