bugün

rahat bir nefesin müjdesi üzerine kurulu büyük bir kampanyanın birazcık düşününce olumsuz eleştiriye davetiye çıkaran umut yerine soru işaretleri barındıran aslında ben tam olarak hazır değilimi seslendiren bir yapısı olduğu görülmektedir. maalesef güzel ülkemizin yönetme sevdalıları içinden çıktıkları halkı yeterince tanımamaktadırlar ya da cidddiye almamaktadırlar. karşılıklı beylik laflar ederek günü geçirmektedirler. ben bir vatandaş olarak alacağım rahat bir nefesin değil, dünyaya yön veren rüzgarın bir parçası olmak istiyorum. yakıp yıkmak için değil, adını, inancını bilmediğim insanlar diledikleri gibi yaşasınlar diye istiyorum. bunları düşlerken de rahat bir nefesin aslında bu dünya denen içi başka dışı başka yuvarlak bile olmayan bilinmezliğinde düşten öteye gitmediğini görüyorum ve başa dönüyorum. herkes rahat bir nefes alacak ya sonra...
(bkz: ölene kadar mokoko)
(bkz: all the time pompa)