bugün

su götürmez bir gerçektir. her spor dalının kendine göre bir aksiyonu, heyecanı, artısı ve eksisi vardır. hepsinin yeri ayrıdır.
doğrudur. zira yamaç paraşütünde ki adrenalin ile futbolda ki heyecan aynı değildir. kimisi kitlelere hitap eder, kimisinin özünde ise ben vardır. yani kişiyi tatmin eder. kimisi özgürlüktür, kimisi varoluş, kimisi tutku, bağlılık, bağımlılık ne dersen. portekizin diktatör liderlerinden antonio salazar ın ülkeyi yönetirken kullandığı stratejilerden biri de spordur. bu yüzden spor başlı başına bir güçtür, genel olarak iyidir, hoştur işte yahu.
(bkz: curling)

o kadar güzel ki...

hergün oynuyorum.