bugün

insan neden bir başka insana hayran olur düşüncesinin cevapsızlığının yarattığı yargı. herkes kendi hayatını yaşamaktayken bir başka insana hayran olmak garip bir psikoz gibi görünüyor. kendi maceranın kahramanı olamıyorsan varlığın ne anlam taşıyabilir ?
insanı yaradandan dolayı sevebildiğimize göre insan yaradandan dolayı hayran olabiliriz.

(bkz: yersen)
boşluktandır. hayatında kimse olmayınca oyalanacak bir şeyler ararsın. bu hayranlık saçmalığı bir süre idare eder insanı.
her insanın kendinin eşref-i mahlukat olduğunu bilmemesinden ileri gelir.