bugün

insan bazen yaşarken adaletsiz buluyor bazı durumları. Bazıları hiç zekasını kullanmadan ya da soyundan birisi kullanmamışken büyük şanslar elde ediyor ve bunlar mantıksız şekilde oluyor. Sırf doğduğu yerden dolayı, cinsiyetinden, akraba çokluğundan, vücut şeklinden gibi absürt yollarla bir yerlerde kazanç sağlıyor sen emek ya da yoğun kafa kullanırken.

Veyahut senle aynı seviyelerde birisi sırf şansından daha iyilerde olabiliyor bir işte.
Şansa inanmam normalde insan kendi yaratır şansını diye düşünürüm lakin bazı noktalar var ki sadece şansla açıklanabilir.

Ama çözümü şöyle buldum ne insana bir şey vadedildi ne ilahi adalet diye bir şey var zaten. Yaşamak sadece fırsattan ibaretti.
En basitinden doğumda ya da doğmadan ölen çoçukların yaşamayı hangi yaşayandan daha az hak ettiğini kim söyleyebilir.
Biz de ölüp gideceğiz ve kaybedecek mutlak bir şeyi yoktur.
Yaşamak bu yüzden yaşamaya değer.