hayatin hicbir doneminin guzel olmamasi

her yasin kendine gore guzelligi vardir yalaniyla buyumus insanin, yas ilerledikce, hayatin su guzel yillari hangi aralikta sorusunun cevabini bir turlu bulamamasinin ardindan varmasi muhtemel ve hatta kuvvetle muhtemel kanaattir.

oysa gercek apacik ortadadir. hayatin en guzel devresi olan 18 yasta bile oss veya simdiki genclerin pek bilmedigi osys ile yani oss nin babasiyla bogusarak gecirmis 1000.000dan fazla kisiden biri olarak sunu soyleyebilirim ki, hayatin en guzel yili olabilecek en akilalmaz sekilde gecmistir. simdiki aklim olsa o test kitaplarinin hepsini cope atar ve en az 3 yil oss yi kazanmaz avare avare gezerdim, universiteyi 4 yilda bitirmez ve olabildigince uzatirdim. bitince de yuksek lisansa basvurur ve 10 yili da oyle gecirirdim. ama o zaman insan oyle yapmiyor. malesef.

insanoglu yaslandikca birseyi ogrenecektir. onemli isler hicbir zaman bitmez. su lanet olasi onemli islerin biri biter ardindan baskasi baslar.

berbat durumdur. biri gelir der ki "lan bilmemne yaşımda süperdi ya" siz de bir şeyler demek istersiniz ama bir bakarsınız ki yıllarca mal gibi bir ömür sürülmüş... hani dersiniz belki ilerde olacak iyi günler diye, ne yazık pesimistlik sarmıştır dört bir yanını, artık iyi olsa da gönül sevinmeyi bilmez...

(bkz: kendini insan ziyanı gibi görmek)